اَلْمُنْبَهَةُ [el-munbehet] Şârihin tashîhi üzere مُكْرَمَةٌ [mukremet] vezninde ki إِنْبَاهٌ [inbâh]tan ism-i mefʹûldür, unutulmuş hâcete denir. Pes burada كَمُحْسِنَةٍ nüshası galattır; yukâlu: حَاجَةٌ مُنْبَهَةٌ أَيْ مَنْسِيَّةٌ
اَلْمَنْبَهَةُ [el-menbehet] (مَرْحَلَةٌ [merḩalet] vezninde) Bir adamı bir şey΄e âgâh eylemeye bâʹis olan nesneye denir; yukâlu: هَذَا مَنْبَهَةٌ عَلَى كَذَا أَيْ مُشْعِرٌ بِهِ Ve bir kimsenin kadr ve ve şânını işʹâr ile beyne’n-nâs menkabetini ʹâlî kılmaya bâʹis olan şey΄e denir; yukâlu: هُوَ مَنْبَهَةٌ لِفُلَانٍ أَيْ مُشْعِرٌ لِقَدْرِهِ مُعْلٍ لَهُ Evvele göre نُبْهٌ [nubh]ten ve sânîye göre نَبَاهَةٌ [nebâhet]ten مَفْعَلَةٌ [mefʹalet]tir.
اَلْمُنْبَهَةُ [el-munbehet] (mîm’in zammı ve nûn’un sükûnu ve bâ’nın fethiyle) Unutulan hâcet.
اَلْمَنْبَهَةُ [el-menbehet] (mîm’in ve bâ’nın fethiyle ve mâ-beynde nûn’un sükûnuyla) Mahall-i iştihâr olan nesne; yukâlu: أَشِيعُوا بِالْكُنَى فَإِنَّهَا مَنْبَهَةٌ Yaʹnî künye şâyiʹ olmakla şeref ziyâde olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı