اَلنَّفَّاثَاتُ فِي الْعُقَدِ [en-neffâšamp;âtu fi’l-ʹuḵad] (nûn’un fethi ve fâ’nın teşdîdiyle) Şol sihr eden kimselerdir ki ipi düğümlerler dahi ona üfürürler; وَالْحَيَّةُ تَنْفُثُ السَّمَّ إِذَا نَكَزَتْ Yaʹnî yılan zehrin üfürür kaçan nekz etse. Ve نَكْزٌ [nekz] yılan burnuyla sokmağa derler; azısıyla ısırmağa نَشْطٌ [neşṯ] derler. Ve fi’l-meseli: “لَا بُدَّ لِلْمَصْدُورِ أَنْ يَنْفِثَ” Yaʹnî “Göğsü tutulan kimseye solumak lâzım olur.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı