اَلنَّفُّ [en-neff] (nûn’un fethi ve fâ’nın teşdîdiyle) Yere tohum ekmek maʹnâsınadır; yukâlu: نَفَّ الْأَرْضُ نَفًّا مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا بَذَرَهَا Ve bir nesneyi süfûf eylemek maʹnâsınadır; tekûlu: نَفَفْتُ السَّوِيقُ إِذَا سَفَفْتَهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı