اَلْهَبِيتُ [el-hebît] (نَبِيتٌ [nebît] vezninde) Şol korkak kişiye denir ki bir nesneden korkusundan ʹaklı gitmiş ola.
اَلْهَبِيتُ [el-hebît] (hâ’nın fethi ve bâ’nın kesriyle فَعِيلٌ [faʹîl] vezni üzere) Korkusundan ʹaklı zâ΄il olan kimse; yukâlu: هُبِتَ الرَّجُلُ أَيْ نُخِبَ Yaʹnî “Havftan ʹaklı gitti.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı