اَلْوُشَاةُ [el-vuşât] (قُضَاةٌ [ḵuḋât] vezninde) وَاشِي [vâşî] lafzından cemʹdir, darb-hânede altın darb edenlere denir ki sikke-zen taʹbîr olunur; yukâlu: هُمْ وُشَاةٌ أَيْ الضَّرَّابُونَ لِلذَّهَبِ Ve
وَاشِي [vâşî] Kesîrü’l-veled adama denir; mü΄ennesi وَاشِيَةٌ [vâşiyet]tir. Ve cullâha denir, حَائِكٌ [ḩâ΄ik] maʹnâsına.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı