بَخِ [baḣi] (bâ’nın fethi ve ḣâ’nın cerriyle) Asvâttandır, bir nesneyi istiʹzâm mahallinde söylenir. Meselâ “Bu iş pek ʹazîm oldu ve ʹazîmdir” diyecek yerde بَخِ [baḣi] derler; عَظُمَ ve فَخُمَ mahallindedir ki istiʹcâbı mutazammındır. Ve gâh olur ki mübâlaga için tekrâr edip بَخٍ بَخْ derler, evvel kesr ve tenvînle ve sânî sükûnladır ve müfredinde kalîlen sükûnla telaffuz olunur. Ve بَخِ [baḣi] denir kesr ile ve بَخٍ [baḣin] denir cer ile ve بَخٌ [beḣun] denir zamm ve tenvînle ve بَخْ بَخْ [baḣ baḣ] denir ikisi de sâkin olarak.
بَخْ [baḣ] Bir kelimedir ki medh katında ve rızâ vaktinde söylenir. Ve gâh olur ki mübâlaga için tekrâr edip بَخْ بَخْ derler. Ve eger بَخْ بَخْ kelimelerinin mâ-beynin fasl eylemeyip vasl eylesen بَخٍ بَخٍ dersin tenvînle ve tahfîfiyle ve gâh olur ki ism-i munsarıf gibi müşedded istiʹmâl edersin.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı