اَلْإِحْنَاكُ [el-iḩnâk] (hemzenin kesriyle) Bi-maʹnâhu; yukâlu: حَنَكَتْهُ السِّنُّ وَأَحْنَكَتْهُ إِذَا أَحْكَمَتْهُ التَّجَارِبُ وَالْأُمُورُ Ve
تَحْنِيكٌ [taḩnîk] Bir nesneyi çiyneyip tıflın damağına sürmektir; tekûlu: حَنَّكْتُ الصَّبِيَّ إِذَا مَضَغْتَ تَمْرًا ثَمَّ دَلَكْتَهُ فِي حَنَكِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı