اَلْحَادُّ [el-ḩâdd] Keskin şey΄e denir; yukâlu: رَائِحَةٌ حَادَّةٌ أَيْ ذَكِيَّةٌ Ve
حَادٌّ [ḩâdd] Zevcinden sonra mâtemle zîb ve zîneti terk eden hatuna denir ki sülâsîdendir.
cîzet
Ceysûr
ceyşu’l-ʹusret
Ceyşân
Cîl
Cîlân
ceylânu’l-ḩaṡâ
cîm
Ceyhem
Ḩâ΄
ḩâ΄im
ḩâbi’ş-şerâsîf
ḩâtim
Ḩâtim eṯ-Ṯâ΄î
ḩâc
ḩâdd
ḩâdir
ḩâžiḵ
ḩârr
ḩârrun cârrun
ḩâriṡat
ḩârik
Ḩâzûḵ
ḩâsset
Ḩâsim
ḩâsûs
ḩâşâ
ḩâḋiret
ḩâḋinet
Ḩâṯib
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
