حَاشَا [ḩâşâ] (elifin kasrıyla) حَتَّى [ḩattâ]kelimesi gibi mâ-baʹdini mecrûr eder, yaʹnî hurûf-ı cârredendir, istisnâ΄ içindir. Ve حَاشَاكَ وَحَاشَا لَكَ بِمَعْنًى وَاحِدٍ Ve ʹArabların حَاشَا لِلَّهِ ve yâ’nın hazfiyle حَاشَ لِلَّهِ kavlleri مَعَاذَ اللهِ maʹnâsınadır ki tebri΄e zımnında îrâd olunur; yukâlu: حَاشَا لِلَّهِ وَحَاشَ لِلَّهِ أَيْ مَعَاذَ اللهِ Şârih der ki Muġni’l-Lebîb’de حَاشَا kelimesi üç vech üzere müstaʹmel olduğu mersûmdur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı