اَلْخَالِي [el-ḣâlî] (lâm’ın kesri ve meddiyle) Şol recüldür ki onun zevcesi olmaya, Aṡmaʹî rivâyeti üzere. Ve
خَالِي [ḣâlî] Ot biçen kimseye dahi derler.
Ḣâ΄iʹ
ḣâ΄il
ḣâ΄inetu’l-aʹyun
ḣâdir
Ḣârzenc
Ḣâzir
ḣâziḵ
ḣâziḵu varaḵat
ḣâṯif
Ḣâfiḋ
ḣâfiḋu’ṯ-ṯayr
ḣâfiḋat
ḣâfiḋatu’s-suḵyâ
ḣâlet
Ḣâliṡ
ḣâlî
Ḣâniḵûn
Ḣâniḵîn
ḣabâši
Ḣubâşet
Ḣabtun el-cemîşu
ḣaber
Ḣabrâ΄u’l-ʹİžaḵ
ḣabrenc
ḣabez
ḣabezûn
ḣibṯat
ḣubaʹšin
Ḣabiyy
ḣabîb
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı