اَلدِّمْنُ [ed-dimn] (dâl’ın kesriyle) Kalıb kalıb keçelenmiş gübreye ve fışkıya ve deve kığına denir; yukâlu: فِي دِمْنَتِهِ دِمْنٌ كَثِيرٌ أَيْ سِرْقِينٌ مُتَلَبِّدٌ وَبَعْرٌ Ve
دِمْنٌ [dimn] Bir nesneye müdâvemet eden adama denir; إِدْمَانٌ [idmân]dan me΄hûzdur, دِمْنَةٌ [dimnet] dahi denir. Bu cihetten dâ΄imâ mâlını takayyüd edip riʹâyet ve tîmârında müdâvemet eden adama دِمْنُ مَالٍ [dimnu mâl] ve دِمْنَةُ مَالٍ [dimnetu mâl] ıtlâk ederler; yukâlu: هُوَ دِمْنُ مَالٍ وَدِمْنَةُ مَالٍ أَيْ سَائِسُهُ
اَلدِّمَنُ [ed-dimen] (dâl’ın kesri ve mîm’in sükûnuyla) Koyun kığı, بَعْرُ شَاةٍ maʹnâsına. Ve
دِمَنٌ [dimen] Bir nesnenin üzerine kayyim olan kimseye dahi derler; yukâlu: فُلَانٌ دِمَنُ مَالٍ كَمَا يُقَالُ إِزَاءُ مَالٍ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı