الدَّنِيءُ [ed-denî΄] (فَعِيلٌ [faʹîl] vezninde) Soysuz ve alçak ve katʹâ harâmdan sakınmaz lâübâlî baldırı çıplağa denir; yukâlu: رَجُلٌ دَنِيءٌ أَيْ خَسِيسٌ خَبِيثُ الْبَطْنِ وَالْفَرْجِ مَاجِنٌ Ve
دَنِيءٌ [denî΄] Hurde cüsseli hakîrü’l-manzar kimseye denir. Cemʹi أَدْنَاءٌ [ednâ΄] gelir شَرِيفٌ [şerîf] ve أَشْرَافٌ [eşrâf] gibi ve دُنَآءُ [dune΄â΄] gelir كُرَمَاءُ [kuremâ΄] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı