سِيغُ [Sîġ] (sîn’in kesriyle) Ḣorâsân’da bir nâhiyedir, صِيغُ [Ṡîġ] dahi denir; aʹlâm-ı müfessirînden fenn-i lügatte Kitâbu’t-Telḣîṡ mü΄ellifi İmâm Ebû Bekr Muḩammed b. ʹÖmer es-Sîġî oradandır.
sevṯu bâṯil
Sûḵu’l-ʹAṯaş
Sûḵatu Ehvâ
Sevlet
Suveydâ΄
suveydâ΄u’l-ḵalb
Seyyâr
Seyâzet
Seyâlet
Seybân
Sîcân
Seyḩân
Seyḩûn
Sîrâf
Sîs
Sîġ
sîfennet
Sîlân
Seyleḩûn
Sînân
Şe΄es
şe΄fet
şe΄n
şe΄ûm
şâ΄iʹ
şât
şâḣiṡ
şâdiḣ
Şâdilet
şâdî
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı