اَلشَّئِسُ [eş-şe΄is] (كَتِفٌ [ketif] vezninde) ve
اَلشَّأْسُ [eş-şe΄s] (شَكْسٌ [şeks] vezninde) Vasflardır, pek nesneye denir; yukâlu: مَكَانٌ شَئِسٌ وَشَأْسٌ أَيْ صُلْبٌ Ve شَأْسٌ [şe΄s] lafzının cemʹi شَئِيسٌ [şe΄îs] gelir, ضَأْنٌ [ḋa΄n] ve ضَئِينٌ [ḋa΄în] gibi ki أَمِيرٌ [emîr] veznindedir. Ve
شَأْسٌ [Şe΄s] Ḣayber ile Medîne beyninde bir tarîkin ismidir. Ve Şe΄s b. Nehâr, Benu’l-ʹAbîd kabîlesinden bir şâʹirdir ki Mumezzaḵ ile mülakkabdır, ʹAlḵama b. ʹAbede nâm şâʹirin birâderidir.
اَلشُّؤْسُ [eş-şu΄s] (şîn’in zammı ve hemzenin sükûnuyla) Cemʹi, berk yerler maʹnâsına, جُؤْنٌ [cu΄n] gibi. Ve جُؤْنٌ [cu΄n] ebyaz maʹnâsına ve esved maʹnâsına gelir azdâddandır. Ve
شَأَسٌ [Şe΄es] Bir recülün ismidir ki ʹAlḵame nâm şâʹirin kardeşidir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı