سِيسُ [Sîs] (hâ’sız) Esâmîdendir: Semure b. Sîs tâbiʹîndendir. Ve Sinân b. Sîs etbâʹ-ı tâbiʹîndendir. Ve Seleme b. Sîs, Ebû ʹUḵayl el-Mekkî’dir ki tâbiʹîndendir.
seves
sevṯu bâṯil
Sûḵu’l-ʹAṯaş
Sûḵatu Ehvâ
Sevlet
Suveydâ΄
suveydâ΄u’l-ḵalb
Seyyâr
Seyâzet
Seyâlet
Seybân
Sîcân
Seyḩân
Seyḩûn
Sîrâf
Sîs
Sîġ
sîfennet
Sîlân
Seyleḩûn
Sînân
Şe΄es
şe΄fet
şe΄n
şe΄ûm
şâ΄iʹ
şât
şâḣiṡ
şâdiḣ
Şâdilet
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı
