عَلْوُ [ʹalv] (ʹayn’ın fethi ve lâm’ın sükûnu ve vâv’ın zammı ve kesriyle ve fethiyle) Kezâlik yukarı maʹnâsınadır; nitekim baʹzı eşʹârda أَتَيْتَنِي مِنْ عَلْوُ وَمِنْ عَلْوِ وَمِنْ عَلْوَ rivâyet olunmuştur, vâv’da harekât-ı selâse ile.
اَلْعُلُوُّ [el-ʹuluvv] (zammeteynle ve vâv’ın teşdîdiyle) Mekân cihetinden yüksek olmak; yukâlu: عَلَا فِي الْمَكاَنِ يَعْلُو عُلُوًّا Ve
عُلُوٌّ [ʹuluvv] Galebe kılmağa dahi derler; tekûlu: عَلَوْتُ الرَّجُلَ إِذَا غَلَبْتَهُ Ve kılıçla vurmağa dahi derler; tekûlu: عَلَوْتُهُ بِالسَّيْفِ إِذَا ضَرَبْتَهُ Ve mütekebbir olmağa dahi derler; yukâlu: عَلَا فِي الْأَرْضِ إِذَا تَكَبَّرَ Ve
عُلُوٌّ [ʹuluvv] Bir nesnenin yukarısına dahi derler; yukâlu: عُلُوُّ الدَّارِ بِمَعْنَى عِلْوُهَا عَلَى مَا سَيَجِيءُ Ve
عُلُوٌّ [ʹuluvv] Bir nesneye muttaliʹ olup onun emrinde müstakil olmak; tekûlu: عَلَوْتُ بِالْأَمْرِ إِذَا طَلَعْتَ وَاسْتَقْلَلْتَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı