اَلْعَيُّ [el-ʹayy] (ʹayn’ın fethi ve yâ’nın teşdîdiyle) Kılı ve ipi bükmek; tekûlu: عَوَيْتُ الشَّعْرَ وَالْحَبْلَ عَيًّا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا لَوَيْتَهُ Ve
عَيٌّ [ʹayy] Nâkanın başını bir cânibe eğmeğe dahi derler.
اَلْعِيُّ [el-ʹiyy] (ʹayn’ın kesri ve yâ’nın teşdîdiyle) Kelâmda bir nesneyi edâ edememek ki بَيَانٌ [beyân]ın mukâbilidir; yukâlu: عَيَّ فِي مَنْطِقِهِ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
عِيٌّ [ʹiyy] Bir nesneyi işlemede basîret üzere olmamağa dahi derler; yukâlu: عَيَّ بِأَمْرِهِ وَعَيِيَ كَذَلِكَ إِذَا لَمْ يَهْتَدِ لِوَجْهِهِ وَالْإِدْغَامُ أَكْثَرُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı