مَحْمُوزُ الْبَنَانِ [maḩmûzu’l-benân] Parmaklarının uçları şedîd ve pür-zûr olan adama ıtlâk olunur ki kavî ve zûr-mend demek olur; yukâlu: رَجُلٌ مَحْمُوزُ الْبَنَانِ أَيْ شَدِيدُ الْبَنَانِ
مَحْمُوزُ الْبَنَانِ [maḩmûzu’l-benân] (mîm-i evvelin fethi ve sânînin zammıyla) Parmağı ucu muhkem olan kimse ki zî-kuvvet olan kimse demek olur; yukâlu: رَجُلٌ مَحْمُوزُ الْبَنَانِ أَيْ شَدِيدٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı