Kamus-ı Muhit - مرانة maddesi

مَرَانَةُ [Merânet] (سَحَابَةٌ [seḩâbet] vezninde) Bir mevziʹdir. Ve bir nâka ismidir.

اَلْمَرَانَةُ [el-merânet] (أَمَانَةٌ [emânet] vezninde) ve

اَلْمُرُونَةُ [el-murûnet] ve

اَلْمُرُونُ [el-murûn] (mîm’lerin zammıyla) Bir nesne peklikte yumuşak olmak maʹnâsınadır ki pek nesne yumuşakrak olmak taʹbîr olunur, kargının ve Venedik altınının ve burun ucunun ve mülâyim derinin ve yüzün yumuşaklığı gibi; yukâlu: مَرَنَ الشَّيْءُ مَرَانَةً وَمُرُونَةً وَمُرُونًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا لَانَ فِي صَلَابَةٍ Ve yüz pek olmak maʹnâsına müstaʹmeldir ki utanmaz ve ʹârlanmaz olmaktan kinâyedir; yukâlu: مَرَنَ وَجْهُهُ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ إِذَا صَلُبَ Ve

مُرُونٌ [murûn] ve

مَرَانَةٌ [merânet] Bir nesneye idmân eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَرَنَ عَلَى الشَّيْءِ مُرُونًا وَمَرَانَةً إِذَا تَعَوَّدَهُ

Vankulu Lugatı - مرانة maddesi

مَرَانَةٌ [Merânet] (mîm’in fethi ve râ’nın tahfîfiyle) Bir mevziʹin ismidir. Ve

مَرَانَةُ [Merânet] Bir nâkanın dahi ismidir ki o İbn Muḵbil’in nâkasıdır.

اَلْمَرَانَةُ [el-merânet] (mîm’in fethiyle) Kezâlik muʹtâd olmak; yukâlu: مَرَنَ عَلَى الشَّيْءِ يَمْرُنُ مُرُونًا وَمَرَانَةً إِذَا تَعَوَّدَهُ وَاسْتَمَرَّ عَلَيْهِ Ve

مُرُونٌ [murûn] El ʹamelden nâsır bağlayıp katı olmağa dahi derler; yukâlu: مَرَنَتْ يَدُهُ عَلَى الْعَمَلِ إِذَا صَلُبَتْ Ve

مُرُونٌ [murûn] Bir husûsta yüz berk olmağa dahi derler; yukâlu: مَرَنَ وَجْهُ فُلَانٍ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ إِذَا صَلُبَتْ Ve

مَرَانَةٌ [merânet] Mülâyim olmağa dahi derler.