اَلْمَرْحُوضُ [el-merḩûḋ] (mîm’in fethi ve ḩâ’nın zammıyla) Hummâ ʹakibinde terleyen kimse; yukâlu: رُحِضَ الْمَحْمُومُ عَلَى الْبِنَاءِ لِلْمَجْهُولِ فَهُوَ مَرْحُوضٌ Ve
مَرْحُوضٌ [merḩûḋ] Yunmuş nesneye dahi derler, مَغْسُولٌ [maġsûl] gibi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı