اَلْوَقَدُ [el-veḵad] (vâv’ın ve ḵâf’ın fethiyle) Âteşe denir, نَارٌ [nâr] maʹnâsına. Baṡâʹir’in beyânına göre bu İbn Fâris’ten menkûldür. Ve
وَقَدٌ [veḵad] Masdar olur, âteş yanmak maʹnâsına.
vaʹš
Vaʹsâ΄
Vaʹletân
vaġb
vaġar
vaġm
vefd
vefret
vefz
vefḋat
veḵâ΄iʹ
veḵâʹi
viḵâyet
vaḵbet
vaḵt
veḵad
vaḵž
vaḵl
vuḵûʹ
veḵîʹ
Vekkâb
vekb
vilâf
velḵâ
Velmet
velûʹ
Venn
Venec
veniyyet
Vehrân
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı