اَلْإِسْتِحَالَةُ [el-istiḩâlet] Bir nesne evvelki hâlinden hâlet-i uhrâya dönmek maʹnâsınadır, istikâmetten ʹivece dönmek gibi; yukâlu: إِسْتَحَالَ الشَّيْءُ إِذَا تَحَوَّلَ مِنْ حَالٍ إِلَى حَالٍ وَيُقَالُ إِسْتَحَالَتِ الْقَوْسُ إِذَا تَغَيَّرَتْ مِنَ الْإِسْتِوَاءِ إِلَى الْعِوَجِ Ve bir nesneye ʹacabâ hareket eder mi diye bilmek için nazar eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: إِسْتَحَالَهُ إِذَا نَظَرَ إِلَيْهِ هَلْ يَتَحَرَّكُ
اَلْإِسْتِحَالَةُ [el-istiḩâlet] (hemzenin ve tâ’nın kesriyle) Bir nesnenin şahsına nazar etmek, hareket ettiğin bilmek için. Ve
إِسْتِحَالَةٌ [istiḩâlet] Bir nesne muhâl olmağa dahi derler; yukâlu: إِسْتَحَالَ الْكَلَامُ لِمَا أَحَالَهُ Yaʹnî “Kelâm kelâm-ı muhâl oldu, muhâl bir nesneyi tekellüm ettiği hînde.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı