اَلْأَنْصَابُ [el-enṡâb] أَحْبَابٌ [aḩbâb] vezninde ki işbu ﴿إِنَّمَا الْخَمْرُ وَالْمَيْسِرُ وَالْأَنْصَابُ﴾ الآية kerîmesinde vâkiʹdir, murâd şol taştan masnûʹ putlardır ki zamân-ı Câhiliyyet’te Kaʹbe-i mükerreme’nin etrâfına nasb olup onlara menâsik-i hacc gibi telbiye ve onlar için zebh-i karâbîn ederler idi. Bunun müfredi, نُصُبٌ [nuṡub]dur, عُنُقٌ [ʹunuḵ] ve أَعْنَاقٌ [aʹnâḵ] gibi. Ve o putları ehl-i Câhiliyyet o kurbânların kanıyla rengîn ederler idi. Ve
أَنْصَابٌ [enṡâb] Ḩarem-i şerîf hudûdunda olan mîllere ve nişânlara ıtlâk olunur.
اَلْأَنْصَابُ [el-enṡâb] (hemzenin fethiyle) نُصْبٌ [nuṡb]ın cemʹi, putlar maʹnâsına. Ve
نُصْبٌ [nuṡb] Şerr ve belâ maʹnâsına da gelir; ve minhu kavluhu taʹâlâ: ﴿أَنِّي مَسَّنِيَ الشَّيْطَانُ بِنُصْبٍ وَعَذَابٍ﴾ (ص 41)
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı