اَلْإِنْفِسَاخُ [el-infisâḣ] (إِنْفِعَالٌ [infiʹâl] vezninde) Münʹakid olan mâdde bozulmak maʹnâsınadır; yukâlu: إِنْفَسَخَ الْعَزْمُ وَالْبَيْعُ وَالنِّكَاحُ إِذَا انْتَقَضَ
اَلْفَسْخُ [el-fesḣ] (fâ’nın fethi ve sîn’in sükûnuyla) Bozmak, nakz etmek maʹnâsına; yukâlu: فَسَخَ الشَّيْءَ أَيْ نَقَضَهُ Ve
اَلْإِنْفِسَاخُ [el-infisâḣ] Bozulmak; tekûlu: فَسَخْتُ الْبَيْعَ وَالْعَزْمَ وَالنِّكَاحَ فَانْفَسَخَ أَيِ انْتَقَضَ Ve yedi izâle etmek maʹnâsına da gelir; yukâlu: فَسَخْتُ يَدَهُ أَفْسَخُهَا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ Ve
فَسْخٌ [fesḣ] Arkadan kaftanı bırakmağa dahi derler; yukâlu: فَسَخْتُ عَنِّي ثَوْبِي أَيْ طَرَحْتُهُ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı