اَلتَّخَطُّؤُ [et-teḣaṯṯu΄] (تَفَعُّلٌ [tefaʹʹul] vezninde) Hatâ eylemek maʹnâsınadır, lâkin bunun mefhûmunda tekellüf muʹteberdir; yukâlu: تَخَطَّأَ الرَّجُلُ بِمَعْنَى أَخْطَأَ Ve bir kimseyi hatâya îkâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَخَطَّأَهُ أَيْ أَخْطَأَهُ
اَلتَّخَطُّؤُ [et-teḣaṯṯu΄] (fethateynle ve ṯâ’nın zammı ve teşdîdiyle) Hatâ izhâr etmek hâlâ ki hatâ olmaya; yukâlu: تَخَطَّأْتُ لَهُ فِي الْمَسْأَلَةِ أَيْ أَخْطَأْتُ Ve hatâ etmek maʹnâsına müteʹaddî dahi gelir; ke-mâ kâle: تَخَطَّأَتِ النَّبْلُ أَحْشَاءَهُ Ve نَبْلٌ [nebl] temren ve أَحْشَاء [aḩşâ΄] boş böğür.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı