اَلتَّفْرِيضُ [et-tefrîḋ] Bir nesneyi ziyâdece kertmek maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّضَهُ إِذَا حَزَّزَهُ Ve bir adamın develerinde فَرِيضَةٌ [ferîḋat] olmak maʹnâsınadır; yukâlu: فَرَّضَ الرَّجُلُ إِذَا صَارَتْ فِي إِبِلِهِ الْفَرِيضَةُ
اَلتَّفْرِيضُ [et-tefrîḋ] (ʹalâ-vezni اَلتَّكْرِيم [et-tekrîm]) Kesret ve mübâlaga ile katʹ etmek. Ve kuri΄e kavluhu taʹâlâ: “سُورَةٌ أَنْزَلْنَاهَا وَفَرَّضْنَاهَا” (النور 1) بِالتَّشْدِيدِ Ebû ʹAmr b. el-ʹAlâ eyitti: فَرَّضْنَاهَا [farraḋnâhâ] فَصَّلْنَاهَا [faṡṡalnâhâ] maʹnâsınadır. Ve
تَفْرِيضٌ [tefrîḋ] Farz etmeğe dahi derler; yukâlu: فَرَّضَ اللهُ عَلَيْنَا تَفْرِيضًا
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı