اَلتَّوَاصِي [et-tevâṡî] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) Birbirine vasiyyet eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: تَوَاصَوْا إِذَا وَصَّى بَعْضَهُمْ بَعْضًا ve kavluhu taʹâlâ: ﴿أَتَوَاصَوْا بِهِ﴾ اَلْآيَة أَيْ أَوْصَى بِهِ أَوَّلُهُمْ آخِرَهُمْ Burada elif istifhâmiyyedir, tevbîh ve takrîʹi mutazammındır.
اَلتَّوَاصِي [et-tevâṡî] (tâ’nın fethi ve ṡâd’ın kesri ve meddiyle) Kavm birbirine vasiyyet etmek; yukâlu: تَوَاصَى الْقَوْمُ إِذَا أَوْصَى بَعْضُهُمْ بَعْضًا Ve
تَوَاصِي [tevâṡî] Nebâtât birbirine ulaşmağa dahi derler; yukâlu: تَوَاصَى النَّبْتُ إِذَا اتَّصَلَ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı