اَلتَّوَاكُلُ [et-tevâkul] (تَفَاعُلٌ [tefâʹul] vezninde) مُوَاكَلَةٌ [muvâkelet] maʹnâsınadır; yukâlu: تَوَاكَلُوا بِمَعْنَى وَاكَلُوا Burada ekser-i nüshalarda تَوَاكَلُوا مُوَاكَلَةً وَوِكَالًا ʹunvânında vârid olmakla nüshalardan وَاكَلُوا kelimesi sâkıttır. Ve
تَوَاكُلٌ [tevâkul] Bir adamı nâs bi’l-külliyye terk ve ferâmûş edip ondan bî-kayd olmak maʹnâsınadır; yukâlu: تَوَاكَلَهُ النَّاسُ إِذَا تَرَكُوهُ يَعْنِي لَمْ يُعِينُوهُ جِدًّا Ve minhu kavlu Umeyye b. eṡ-Ṡalt: “سِدْرٌ تَوَاكَلَهُ الْقَوَائِمُ أَجْرَدُ” أَيْ لَا قَوَائِمَ لَهُ Bu şiʹri bir feres vasfında söylemiştir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı