اَلْجَرِيمَةُ [el-cerîmet] (سَفِينَةٌ [sefînet] vezninde) Suça ve günâha denir. Ve cinâyet maʹnâsınadır; yukâlu: أُخِذَ فُلَانٌ بِجَرِيمَتِهِ أَيْ بِجِنَايَتِهِ Ve جَرِيمَةُ الْقَوْمِ [cerîmetu’l-kavm] o zümrenin kendiler için kesb ü kâr eden ʹameldârlarına denir; yukâlu: هَذَا جَرِيمَةُ الْقَوْمِ أَيْ كَاسِبُهُمْ Ve bir adamın en son veledine denir; yukâlu: هَذَا جَرِيمَتُهُ أَيْ آخِرُ وَلَدِهِ
اَلْجَرِيمَةُ [el-cerîmet] (cîm’in fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Bi-maʹnâhu. Ve
جَرِيمَةٌ [cerîmet] Kâsib maʹnâsına da gelir; yukâlu: فُلَانٌ جَرِيمَةُ أَهْلِهِ أَيْ كَاسِبُهُمْ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı