اَلْخَانِفُ [el-ḣânif] ve
اَلْخَنُوفُ [el-ḣanûf] (صَبُورٌ [ṡabûr] vezninde) Zikr olunan خِنَافٌ [ḣinâf] ile muttasıf deveye denir; cemʹi خُنُفٌ [ḣunuf]tur, كُتُبٌ [kutub] vezninde; yukâlu: جَمَلٌ خَانِفٌ وَخَنُوفٌ وَنَاقَةٌ خَنُوفٌ أَيْ مُتَّصِفٌ بِالْخِنَافِ Ve
خَانِفٌ [ḣânif] Burnu havâda olan hod-bîn ve müdemmag kimseye denir; yukâlu: رَجُلٌ خَانِفٌ أَيْ شَامِخٌ بِأَنْفِهِ كِبْرًا
اَلْخَانِفُ [el-ḣânif] (nûn’in kesriyle) Şol kimsedir ki kibrden burnın yukarı tutar; yukâlu: رَأَيْتُهُ خَانِفًا بِأَنْفِهِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı