اَلْخُلُوصُ [el-ḣulûṡ] (جُلُوسٌ [culûs] vezninde) ve
اَلْخَالِصَةُ [el-ḣâliṡat] (عَافِيَةٌ [ʹafiyet] ve عَاقِبَةٌ [ʹâḵibet] vezninde) Bir nesne sâfî ve hâlis olmak maʹnâsınadır ki magşûş ve mütekeddir olmamaktan ʹibârettir; yukâlu: خَلَصَ الشَّيْءُ خُلُوصًا وَخَالِصَةً مِنَ الْبَابِ اْلأَوَّلِ إِذَا صَارَ خَالِصًا Mü΄ellifin Baṡâ΄ir’de beyânına göre خَالِصٌ [ḣâliṡ] ve صَافِي [ṡâfî] bir maʹnâyadır, nihâyet خَالِصٌ [ḣâliṡ] mukaddem müşevveb iken şâ΄ibesi zâ΄il olana denir. Ve صَافِي [ṡâfî] ondan eʹamdır. Ve
خُلُوصٌ [ḣulûṡ] Yetişmek, vusûl maʹnâsınadır; yukâlu: خَلَصَ إِلَيْهِ إِذَا وَصَلَ
اَلْخَالِصَةُ [el-ḣâliṡat] إِخْتِصَاصٌ [iḣtiṡâṡ] maʹnâsında istiʹmâl olunur; yukâlu: هَذَا الشَّيْءُ خَالِصَةٌ لَكَ أَيْ خَاصَّةٌ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı