اَلدَّالِفُ [ed-dâlif] Nişânın bir vechesine düşüp baʹdehu oradan çavıp gayrı yere giden oka denir; yukâlu: سَهْمٌ دَالِفٌ أَيْ يُصِيبُ مَا دُونَ الْغَرَضِ ثُمَّ يَنْبُو عَنْ مَوْضِعِهِ Ve şol kimseye denir ki arkasında ağır yükü olmakla âheste âheste adımlarını sık sık atarak yürür ola. Cemʹi دُلَّفٌ [dullef] gelir, رُكَّعٌ [rukkaʹ] vezninde ve دُلُفٌ [duluf] gelir كُتُبٌ [kutub] vezninde.
اَلدَّالِفُ [ed-dâlif] (lâm’ın kesriyle) Şol oktur ki nişânın aşağısına erişip değdiği yerden âhar cânibe mütehavvil ola. Ve
دَالِفٌ [dâlif] Şol kimseye derler ki ağır yük götürmeğin adımın az az ata, دَالِحٌ [dâliḩ] gibi ki bâb-ı ḩâ-i mühmelede mürûr etti.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı