اَلدَّبَرِيُّ [ed-deberiyy] (harekâtla ve yâ-yı müşeddede ile) Müteʹallik olduğu maslahat fevt olduktan sonra hâtıra sünûh eden re΄y ve tedbîre ıtlâk olunur; yukâlu: شَرُّ الرَّأْيِ اَلدَّبَرِيُّ وَهُوَ مَا يَسْنَحُ أَخِيرًا عِنْدَ فَوْتِ الْحَاجَةِ Ve âhir vaktinde edâ olunan namâza ıtlâk olunur ve bunda bâ’nın sükûnuyla câ΄izdir ve zammeteynle دُبُرِيٌّ câ΄iz değildir, lahn-i muhaddisîndendir. Kâle’ş-şârih ve minhu hadîsu Ebi’d-Derdâ΄ “هُمُ الَّذِينَ لاَ يَأْتُونَ الصَّلَاةَ إِلاَّ دَبَرًا” ve fi’l-hadîsi’l-âheri “لاَ يَأْتِي الصَّلَاةَ إِلاَّ دَبَرِيًّا”وَهُوَ مِنْ تَغْيِيرَاتِ النَّسَبِ وَانْتِصَابُهُ عَلَى الْحَالِ
اَلدَّبَرِيُّ [ed-deberiyy] (fethateynle ve âhirinde yâ’nın teşdîdiyle); ve yukâlu: شَرُّ الرَّأْيِ الدَّبَرِيُّ وَهُوَ الَّذِي يَسْنَحُ أَخِيرًا عِنْدَ فَوْتِ الْحَاجَةِ Ebû Zeyd eyitti: فُلَانٌ لَا يُصَلِّي الصَّلَاةَ إِلَّا دَبَرِيًّا derler kaçan âhir-i vaktinde kılsa ve muhaddisler دُبُرِيًّا derler, zammla.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı