اَلْعَزْفُ [el-ʹazf] (حَذْفٌ [ḩažf] vezninde) ve
اَلْعَزِيفُ [el-ʹazîf] (هَزِيزٌ [hezîz] vezninde) Cinn tâ΄ifesinin seslerine denir ki gecelerde tenhâ berriyyelerde yapça ıslık gibi işitilir; tekûlu: سَلَكْتُ مَفَازَةً يُسْمَعُ فِيهَا الْعَزْفُ وَالْعَزِيفُ أَيْ صَوْتُ الْجِنِّ وَهُوَ جَرَسٌ يُسْمَعُ فِي الْمَفَاوِزِ بِاللَّيْلِ Ve
عَزْفٌ [ʹazf] Rüzgâr gürültüsüne denir. Ve masdar olur, dâ΄imâ ekl ve şürb istigrâkında olmak maʹnâsına; yukâlu: عَزَفَ فُلاَنٌ عَزْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَقَامَ فِي الْأَكْلِ وَالشَّرَابِ Ve devenin mevt hâlinde boğazı öterek sıçrar gibi ıztırâbla solumak maʹnâsınadır; yukâlu: عَزَفَ الْبَعِيرُ إِذَا نَزَتْ حَنْجَرَتُهُ عِنْدَ الْمَوْتِ
اَلْعَزِيفُ [el-ʹazîf] (ʹayn’ın fethi ve zâ’nın kesri ve meddiyle) Cinn çağırmak; tekûlu: عَزَفَتِ الْجِنُّ تَعْزِفُ عَزِيفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı