اللَّجْءُ [el-lec΄] (lâm’ın fethi ve cîm’in sükûnuyla) ve
اللَّجَأُ [el-lece΄] (fethateynle) Sığınmak maʹnâsınadır; yukâlu: لَجَأَ إِلَيْهِ لَجْئًا وَلَجِئَ إِلَيْهِ لَجَأً مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَالرَّابِعِ إِذَا لاَذَ إِلَيْهِ Ve
لَجَأٌ [lece΄] (fethateynle) Sığınacak yere denir, kale ve sarp dağ başları gibi, مَعْقِلٌ [maʹḵil] ve مَلاَذٌ [melâž] maʹnâsına, مَلْجَأٌ [melce΄] gibi, ke-mâ se-yuzkeru. Ve
لَجَأٌ [Lece΄] Bir mevziʹ adıdır. Ve ʹÖmer b. el-Eşʹašamp; et-Temîmî nâm şâʹirin ceddi ismidir, pederi değildir, niteki Cevherî vehmine mebnî pederidir dedi.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı