اَللَّبِيبُ [el-lebîb] (أَمِيرٌ [emîr] vezninde) Zikr olunan لَبٌّ [lebb] kelimesi gibi bir husûsa hemîşe mücidd ü mülâzım olup ondan aslâ fâtir ve fârig olmayan kişiye denir. İkâmet maʹnâsından me΄hûzdur; yukâlu. رَجُلٌ لَبٌّ وَلَبِيبٌ أَيْ لاَزِمٌ لِلأَمْرِ لاَ يَفْتُرُ عَنْهُ Ve
لَبِيبٌ [lebîb] ʹÂkil ve hûş-mend olan kişiye denir ki ʹakl maʹnâsından faʹîldir; yukâlu: رَجُلٌ لَبِيبٌ أَيْ عَاقِلٌ Cemʹi أَلِبَّاءُ [elibbâ΄] gelir, أَحِبَّاءُ [aḩibbâ΄] vezninde.
اَللَّبِيبُ [el-lebîb] ʹÂkıl maʹnâsınadır. Ve bir emre mülâzım ve mücidd olan kimseye de لَبِيبٌ [lebîb] derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı