اَلْمُتَتَابِعُ [el-mutetâbiʹ] (ism-i fâʹil bünyesiyle) Birbiri ardınca olan şey΄e denir. Bu münâsebetle bünye ve endâmı hemvâr ve muʹtedil olan hayvâna مُتَتَابِعُ الْخَلْقِ [mutetâbiʹu’l-ḣalḵ] ıtlâk olunur, gûyâ ki istivâ΄ ve iʹtidâlde aʹzâsı birbirine mutâbiʹdir; yukâlu: فَرَسٌ مُتَتَابِعُ الْخَلْقِ أَيْ مُسْتَوِي الْخَلْقِ Ve bir ʹalimin ʹilmi birbirine müşâkil ve müşâbih olsa, yaʹnî her fenn-i mahsûsa ʹilmi fenn-i âhere olan ʹilmiyle yeksân olsa, ona مُتَتَابِعُ الْعِلْمِ [mutetâbiʹu’l-ʹilm] ıtlâk olunur; yukâlu: رَجُلٌ مُتَتَابِعُ الْعِلْمِ أَيْ يُشَابِهُ عِلْمُهُ بَعْضُهُ بَعْضًا Esâs’ta مُتَتَابِعُ الْعَمَلِ إِذَا كَانَ غَيْرَ مُتَفَاوِتٍ فِيهِ ʹibâretiyle mersûmdur; ve yukâlu: غُصْنٌ مُتَتَابِعٌ أَيْ لاَ أُبَنَ فِيهِ Yaʹnî “Aslâ düğmesi ve budak yeri olmayan çubuktur.”
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı