el-metḣ ~ اَلْمَتْخُ

Kamus-ı Muhit - المتخ maddesi

اَلْمَتْخُ [el-metḣ] (لَتْخٌ [letḣ] vezninde) Bir nesneyi yerinden çekip çıkarmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ الشَّيْءَ مَتْخًا مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ وَاْلأَوَّلِ إِذَا انْتَزَعَهُ مِنْ مَوْضِعِهِ Ve cimâʹ eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ الْمَرْأَةَ إِذَا جَامَعَهَا Ve kesmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ الشَّيْءَ إِذَا قَطَعَهُ Ve vurmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَهُ إِذَا ضَرَبَهُ Ve ibʹâd eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَهُ إِذَا أَبْعَدَهُ Ve yükselmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ الشَّيْءُ إِذَا ارْتَفَعَ Ve çekirge yumurtlamak için kuyruğunu yere gömmek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَتِ الْجَرَادَةُ فِي اْلأَرْضِ إِذَا غَرَزَتْ ذَنَبَهَا لَتَبِيضَ Ve ishâlle hadeslemek maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ بِسَلْحِهِ إِذَا رَمَى بِهِ Ve bir mahalde sâbit ve üstüvâr olmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَتَخَ فِي الشَّيْءِ إِذَا رَسَخَ Ve baʹzı nüshada maʹnâ-yı evvel ʹakibinde كَامْتَاخَهُ kelimesi mersûm olup lâkin إِمْتَاخَ lafzı مَوْخٌ [mevḣ]ten yâhûd مَيْخٌ [meyḣ]ten iftiʹâl olmakla bu mâddeye mülâyim olmadığı zâhirdir.

Sıradaki Maddeler

Arama ekranı

Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı