اَلْمَحْتُ [el-maḩt] (mîm’in fethi ve ḩâ-yı mühmelenin sükûnuyla) Saht ve şedîd olan nesneye denir; yukâlu: شَيْءٌ مَحْتٌ أَيْ شَدِيدٌ Ve pek ıssı güne denir; yukâlu: يَوْمٌ مَحْتٌ أَيْ حَارٌّ Ve ʹâkıl ve hûş-mend ʹalâ-kavlin zekâ ve fıtnat sâhibi zîrek adama denir. Cemʹi مُحُوتٌ [muḩût] gelir ve مُحَتَاءُ [muḩatâ΄] gelir. Gûyâ ki مَحِيتٌ [maḩît] lafzından cemʹdir. Ve
مَحْتٌ [maḩt] Mahz ve hâlis maʹnâsınadır; yukâlu: عَرَبِيٌّ مَحْتٌ أَيْ خَالِصٌ
اَلْمَحْتُ [el-maḩt] (mîm’in fethi ve ḩâ’nın sükûnuyla) Her nesnenin muhkemi; yukâlu: يَوْمٌ مَحْتٌ أَيْ شَدِيدُ الْحَرِّ مِثْلُ الْحَمْتِ ki حَمْتٌ [ḩamt] dahi şedîdü’l-harr demek olur; yukâlu: مَحُتَ يَوْمُنَا مِنَ الْبَابِ الْخَامِسِ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı