اَلْمُحَكَّكُ [el-muḩakkek] تَحْكِيكٌ [taḩkîk]ten ki sürtüp kaşımak maʹnâsınadır, ism-i mefʹûldür; ve minhu: اَلْجِذْلُ الْمُحَكَّكُ Ve bu şol direğe denir ki deve ağıllarında dikerler, gicik olan develer ona sürünüp kaşınırlar; ve minhu’l-meselu: “أَنَا جُذَيْلُهَا الْمُحَكَّكُ” Ḩubâb b. Munžir, Saḵîfe-i Benî Sâʹide’de meşveret esnâsında kendi re΄y ve tedbîrini tercîhle ʹirrîflik maʹrizinde: “أَنَا جُذَيْلُهَا الْمُحَكَّكُ وَعُذَيْقُهَا الْمُرَجَّبُ” demekle min-baʹd mesel oldu. جُذَيْلٌ [cužeyl] جِذْلٌ [cižl]in musaggarıdır. Ve عُذَيْقٌ [ʹužeyḵ] عَذْقٌ [ʹažḵ]in musaggarıdır, taʹzîmi mutazammındır. Ve عُذَيْقٌ مُرَجَّبٌ şol hurmâ dalına denir ki dayak vurulmakla metânet ve istihkâm peydâ eylemiş ola, yaʹnî halkın şifâ-yı sadrı ve temşît-i umûru benim re΄y ve tedbîrime manûttur ki bilgiç başıları benim demektir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı