اَلْمَرْحَبُ [el-merḩab] (مطْلَبٌ [maṯlab] vezninde) Masdar-ı mîmî olur, vüsʹat maʹnâsına. Ve ism-i mekân olur, mahall-i vâsiʹ maʹnâsına. Ve minhu kavluhum: مَرْحَبًاوَسَهْلاً أَيْ صَادَفْتَسَعَةً Yaʹnî ʹArablar vürûd eden mihmâna مَرْحَبًا وَسَهْلاً derler, “Müzâyakasız şâ΄ibe-i istiskâlden ʹârî şen ve âbâdân yere geldiniz, vüsʹat-i kalble üns ü ülfet üzere olup katʹâ dil-gîr ve mütevahhiş olmamanız me΄mûldür.” Ve yekûlûne: مَرْحَبَكَ اللهُ وَمَسْهَلَكَ وَ مَرْحَبًا بِكَ اللهُ وَمَسْهَلاً Şârih der ki رَحَّبَكَ اللهُ وَرَحَّبَ بِكَ اللهُmaʹnâsınadır, gûyâ ki مَرْحَبًا kelimesi تَرْحِيبًا lafzının mevziʹine vazʹ olunmuştur; مَسْهَلاً [meshelen] kavli dahi böylecedir. Pes ikinci kelâmlar duʹâ΄iyye olur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı