اَلْمُزَلَّجُ [el-muzellec] (مُعَظَّمٌ [muʹażżam] vezninde) Az nesneye ıtlâk olunur, gûyâ ki elden kayıp gider; yukâlu: شَيْءٌ وَعَطَاءٌ مُزَلَّجٌ أَيْ قَلِيلٌ Ve şol kimseye ıtlâk olunur ki bir kavm ve cemâʹate sonradan mülhak ve mülsak olup fi’l-asl o zümreden olmaya. Ve halk ve hulk cihetinde kâmil olmayıp nâkıs olan kişiye ıtlâk olunur. Ve her şey΄in alçak ve dûn olanına ıtlâk olunur. Ve bahîl ve nâkese ıtlâk olunur, gûyâ ki zümre-i insândan تَزْلِيجٌ [tezlîc] olunmuştur. Ve sâf ve hâlis olmayan dostluğa ve muhabbete ıtlâk olunur; yukâlu: حُبٌّ مُزَلَّجٌ أَيْ غَيْرُ خَالِصٍ
اَلْمُزَلَّجُ [el-muzellec] (mîm’in zammı ve lâm’ın fethi ve teşdîdiyle) Kalîl maʹnâsına; yukâlu: عَطَاءٌ مُزَلَّجٌ أَيْ وَتِحٌ قَلِيلٌ Ve وَتِحٌ [vetiḩ] vâv’ın fethi ve tâ-i müsennâtın kesri ve ḩâ-i mühmele ile hakîr ve kalîl maʹnâsınadır. Ve
مُزَلَّجٌ [muzellec] Şol kimseye derler ki bir kavme lâhık ola ve onlardan olmaya.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı