اَلْمَعَارِي [el-meʹârî] (mîm’in fethiyle) İnsânda dâ΄imâ açık ve mer΄î olan aʹzâya ıtlâk olunur, vech ve yedeyn ve ricleyn gibi; مَعْرَى [maʹrâ] müfredidir, mîm’in fethiyle; yukâlu: مَا أَحْسَنَ مَعَارِيَ هَذِهِ الْمَرْأَةِ وَهِيَ حَيْثُ يُرَى كَالْوَجْهِ وَالْيَدَيْنِ وَالرِّجْلَيْنِ Ve aslâ nebât inbât eylemez olan mevâziʹe ıtlâk olunur. Ve döşeklere ıtlâk olunur.
اَلْمَعَارِي [el-meʹârî] (mîm’in fethi ve râ’nın kesri ve meddiyle) Aʹzâ-yı insândan açık olan yerler; yukâlu: مَا أَحْسَنَ مَعَارِيَ هَذِهِ الْمَرْأَةِ أَيْ يَدَاهَا وَرِجْلَاهَا وَوَجْهَهَا Ve gâh olur مَعَارِي [meʹârî] kelimesinin yâ’sını harf-i sahîh mecrâsına icrâ edip zarûret-i şiʹr için hazf etmezler, جَوَارٍ [cevârin]de hazf ettikleri gibi, nitekim şâʹirin: “أَبِيتُ عَلَى مَعَارِيَ وَاضِحَاتٍ” dediği kavlinde vâkiʹ olmuştur.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı