اَلْمَعَى [el-meʹâ] (mîm’in fethi ve elifin kasrıyla) ve
اَلْمِعَى [el-miʹâ] (رِضَا [riḋâ] vezninde) أَعْفَاجُ بَطْنٍ [aʹfâcu baṯn]dan bağırsağa denir, Fârisîde rûde denir. Baʹzen mü΄ennes olur; cemʹi أَمْعَاءٌ [emʹâ΄] gelir; ve tekûlu’l-ʹArab: هُمْ مِثْلُ الْمِعَى وَالْكَرِشِ أَيْ أَخْصَبُوا وَحَسُنَتْ حَالُهُمْ Yaʹnî “Hısb ve rehâda olup hüsn-i hâl ve nizâm ve refâh sâhibleridir” demektir, zîrâ bağırsak ve işkenbe mâdâm ki derûn-ı batnda oldukça ter ü tâze ve mutarrâ ve ahdâs-ı dehrden emîn olurlar. Ve
مِعَى [miʹâ] (إِلَى [ilâ] vezninde) Şol engebe su akıntısına denir ki binâ-i destegî gibi yüksek akıntıya muttasıl ola, yaʹnî aralıkları duvar mesâbesinde ola, zîrâ o gûne akıntılar bağırsaklar sûretinde olur. Dere ayaklarında vasf-ı mezkûr üzere olan akıntılara أَمْعَاءُ الْوَادِي [emʹâ΄u’l-vâdî] ıtlâk ederler ki oluk oluk akıntılardan ʹibârettir. Ve ʹinde’l-baʹz iki kıtʹa pek ve katı yerler aralığında olan yumuşak yere denir.
اَلْمِعَى [el-miʹâ] (mîm’in kesri ve elifin kasrıyla) Bağırsak ki aʹzâ-yı bâtınedendir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı