اَلْمَعِيشَةُ [el-maʹîşet] (mîm’in fethiyle) Masdardır; niteki zikr olundu. Ve ism olur, kendisiyle dirilip geçinilecek şey΄e denir, matʹûmât ve meşrûbâttan ki mâ-bihi’l-hayât olacak nesneden ʹibârettir, dirlik taʹbîr olunur. Kezâlik medâr-i taʹayyüş olan şey΄e denir ki rûz-merre vâridât olacaktır yâhûd kendide taʹayyüş olunur, arz ve nehâr gibi. Cemʹi مَعَايِشُ [meʹâyiş] gelir; yukâlu: لَهُ مَعِيشَةٌ وَاسِعَةٌ وَهِيَ الَّتِي تُعَاشُ بِهَا مِنَ الْمَطْعَمِ وَالْمَشْرَبِ وَمَا يَكُونُ بِهِ الْحَيَاةُ وَمَا يُعَاشُ بِهِ أَوْ فِيهِ Şârih der ki kavl-i cumhûr üzere cemʹi مَعَايِشُ [meʹâyiş]tir ki mîm’i zâ΄ide olmakla mefâʹil veznindedir, hemze idrâc olunmaz. Ve bu vech üzere sebʹa kırâ΄at eyledi. Ve baʹzılar ḣم،ع،شḢ mâddesinden me΄hûz olmakla mîm’i asliyyedir dediler. Pes vezni faʹîlet olmakla cemʹi olan مَعَائِشُ [meʹâ΄iş] feʹâ΄il olmakla hemze idrâc olunur. Ebû Caʹfer el-Medenî ve Aʹrec bu vech ile kırâ΄at eylediler. İnteha. وَالْمَعِيشَةُ الضَّنْكُ فِي قَوْلِهِ تَعَالَى ﴿إِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا﴾ عَذَابُ الْقَبْرِ
اَلْمَعِيشَةُ [el-meʹîşet] (mîm’in fethiyle ve ʹayn’ın kesri ve meddiyle) Kezâlik dirilmek.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı