اَلْمَهْلُ [el-mehl] (أَهْلٌ [ehl] vezninde ve fethateynle de lügattır harf-i halk için) ve
اَلْمُهْلَةُ [el-muhlet] (mîm’in zammıyla) Bir husûsta ʹacele ve teşdîd eylemeyip rıfk ve te΄ennî ile meydân vererek tutmak maʹnâsınadır; yukâlu: مَهَلَ فِي عَمَلِهِ مَهْلًا وَمُهْلَةٍ مِنَ الْبَابِ الثَّالِثِ إِذَا عَمِلَهُ بِالسَّكِينَةِ وَالرِّفْقِ ve yukâlu: عَمِلَ ذَلِكَ فِي مَهْلٍ وَمُهْلَةٍ أَيْ عَلَى تُؤَدَةٍ وَسَكِينَةٍ Ve
مُهْلَةٌ [muhlet] Duru katrana denir, مُهْلٌ [muhl] gibi. Ve yat ve yarağa denir; yukâlu: أَخَذَ مُهْلَتَهُ أَيْ عُدَّتُهُ Ve bir adama sinn ve ʹömr yâhûd edeb ve ʹirfân cihetiyle olan sebk ve takaddüm maʹnâsına müstaʹmeldir; ve minhu yukâlu: أَخَذَ عَلَى فُلَانٍ اَلْمُهْلَةَ إِذَا تَقَدَّمَهُ فِي سِنٍّ أَوْ أَدَبٍ
اَلْمُهْلَةُ [el-muhlet] (mîm’in zammı ve hâ’nın sükûnuyla) İsmdir, maʹnâ-yı mezkûrdan.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı