اَلنُّتُوضُ [en-nutûḋ] (قُعُودٌ [ḵuʹûd] vezninde) Gövdenin beşeresinde temregi gibi ʹillet zuhûr eylemekle yayılıp yol yol kabukları kavlayıp soyulmak maʹnâsınadır; yukâlu: نَتَضَ الْجِلْدُ نُتُوضًا مِنَ الْبَابِ الْأَوَّلِ إِذَا خَرَجَ بِهِ دَاءٌ فَأَثَارَ الْقُوَبَى ثُمَّ تَقَشَّرَ طَرَائِقَ Ve min muʹâyâti’l-ʹArab: ظَبْيٌ بِذِي تُنَاتِضَةٍ يَقْطَعُ رَدْغَةَ الْمَاءِ بِعَنَقٍ وَإِرْخَاءٍ Yaʹnî ʹArabların bilmecelerinden kelâm-ı mezbûr bir bilmecedir. رَدْغَةٌ [redġat] râ’nın fethi ve dâl’ın sükûnuyladır ve hemân burada iskân ederler. Şârih der ki ذُو تُنَاتِضَةٍ [žû tunâtiḋat] عُلاَبِطٌ [ʹulâbiṯ] veznindedir, lügat-ı nâ-maʹlûme olmakla muʹâyât-ı ʹArabdandır. Ve رَدْغَةُ الْمَاءِ [redġatu’l-mâ΄] ḣر،د،غḢ mâddesinde mezkûrdur ki sulu sıvık balçığa denir. Ve عَنَقٌ [ʹanaḵ] bir gûne seğirtmeğe ve إِرْخَاءٌ [irḣâ΄] şiddetle seğirtmeğe denir. Ve تُنَاتِضَةُ [Tunâtiḋat] bir mevziʹ ismi olmak gâlibdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı