اَلْهَرْفُ [el-herf] (صَرْفٌ [ṡarf] vezninde) İʹcâb için bir adam hadden efzûn medh eylemek, ʹalâ-kavlin bir adamın sıfât ve hasâ΄iline vukûfu olmayarak hod-be-hod medh eylemek maʹnâsınadır; yukâlu: هَرَفَ بِفُلاَنٍ هَرْفًا مِنَ الْبَابِ الثَّانِي إِذَا أَطْرَأَ فِي الْمَدْحِ إِعْجَابًا بِهِ أَوْ مَدَحَهُ بِلاَ خِبْرَةٍ وَمِنَ الْمَعْنَى الثَّانِي الْمَثَلُ ḣلاَ تَهْرِفْ بِمَا لاَ تَعْرِفْḢ
اَلْهَرْفُ [el-herf] (hâ’nın fethi ve râ’nın sükûnuyla) Bir nesnede medhi ve senâyı uzatmak, işiten kimseleri ʹacebe getirmek için; yukâlu: لَا تَهْرِفْ بِمَا لَا تَعْرِفْ مِنَ الْبَابِ الثَّانِي Ve
هَرْفٌ [herf] Hurmâ ağacı meyvesin tîz vermeğe dahi derler; yukâlu: هَرَفَتِ النَّخْلَةُ إِذَا عَجَّلَتْ إِتَاءَهَا Ve إِتَاءٌ [itâ΄] tâ-i müsennâtla فِعَالٌ [fiʹâl] vezni üzere hurmâ meyvesine derler.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı