اَلْبَرَصُ [el-beraṡ] (fethateynle) Bir ʹillet adıdır ki insânın fesâd-ı mizâcından nâşî zâhîr-i bedeninde câ-be-câ beyâzlık hâdis olur. ʹUzva gıdâ olan nesnelerde lüzûcetli balgam olsa ve dâ΄imâ ʹuzv onu gıdâlanıp defʹ eylemese ʹillet-i mezbûre tahaddüs eder, Türkîde abraşlık ʹilleti taʹbîr olunur; yukâlu: أَصَابَهُ بَرَصٌ وَهُوَ بَيَاضٌ يَظْهَرُ فِي ظَاهِرِ الْبَدَنِ لِفَسَادِ مِزَاجٍ Ve
بَرَصٌ [beraṡ] Masdar olur, bir kimse abraş olmak maʹnâsına; yukâlu: بَرِصَ الرَّجُلُ بَرَصًا مِنَ الْبَابِ الرَّابِعِ إِذَا كَانَ أَبْرَصَ Ve
بَرَصٌ [beraṡ] Davarın gövdesinde bir âher davarın ısırmasından tahaddüs eden beyâzlığa denir ki onulduktan sonra yeri öylece kalır; yukâlu: فِي ظَهْرِ الْحِمَارِ بَرَصٌ أَيْ بَيَاضٌ مِنْ أَثَرِ الْعَضِّ
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı