التَّانِئُ [et-tâni΄] (صَاحِبٌ [ṡâḩib] vezninde) Dihkân maʹnâsınadır ki köy kethüdâsı demektir. Dihkân, dihhân-ı Fârisîden muʹarrebdir ki köyün sâhibi ve ulusu demektir. Lisânımızda boy beyi ve köy kethüdâsı taʹbîr olunur. Ve تَانِئٌ [tâni΄] lafzının cemʹi تُنَّاءٌ [tunnâ΄] gelir tâ’nın zammı ve nûn’un teşdîdiyle, سُكَّانٌ [sukkân] vezninde. Ve
تَانِئٌ [Tânî΄] muhaddisînden İbrâhîm b. Yezîd ve Muḩammed b. ʹAbdullâh ve Aḩmed b. Muḩammed b. el-Ḩârišamp; ki Ṯaberânî sâhibidir ve Muḩammed b. ʹÖmer b. Muḩammed b. ʹAbdurraḩmân b. Tâne nâm zevâtın lakablarıdır. Bunlar تَانِئُونَ [Tâni΄ûn] ile müştehirlerdir.
Sitemizde detaylı hızlı ve kolay arama ekranı